In memoriam Arjan Ehlert

Foto boven: Arjan Ehlert

We staan er niet zo vaak bij stil als we een weerbericht bekijken: al die mensen die er – vaak in stilte – op de achtergrond mee bezig zijn. Arjan Ehlert uit het Brabantse Stiphout hoorde jarenlang bij die groep. Afgelopen maandag overleed hij op 46-jarige leeftijd. Hij laat zijn vrouw Marieke en twee zoons na.

Advertentie

In de weerkamer van DTN was Arjan een gewaardeerde kracht. Daarvoor had hij, lange tijd werkzaam bij Rijkswaterstaat, er al vaak van gedroomd om ooit eens in een weerkamer te kunnen werken. Toen hij bij DTN begon, ging die droom in vervulling.

Hij was er druk mee

Niet dat hij het weer voor die tijd links liet liggen. Integendeel. In zijn vrije tijd was hij er druk mee. Hij leerde zichzelf het vak en was lange tijd actief als schrijver bij de site Alpenweerman.nl, waar hij de sneeuw in het Alpengebied behandelde. En er was zoveel meer dat zijn aandacht trok. Zomerweer, hitte, zomerse onstabiliteit, onweer, hittegolven in Zuid-Europa, orkanen, supercells in de VS en ga zo maar door. Hij kreeg er geen genoeg van.

Eenmaal aan de slag bij DTN was hij volledig in zijn element. Als lid van het bewaakteam wijdde hij zich in de winter aan de gladheidsbestrijding, waarmee de link met zijn vorige baan bij RWS in tact bleef. In de zomer ging het over onweersbuien, extreme temperaturen, wind en andere weerfactoren, die onder meer tijdens grote evenementen een rol spelen.

Het werk gebeurde vooral thuis

Het werken deed hij met plezier, in de ochtend, in de avond en als het moest ook ’s nachts. Veel in Utrecht, waar DTN gevestigd is, kwam hij niet. Zijn carrière in de weerkamer speelde zich vooral thuis af. Het was coronatijd, werken op kantoor was er nauwelijks bij.

Advertentie

Ik leerde Arjan kennen via de briefings die hij na zijn nachtdiensten aan de bij Talpa Network werkzame mediameteorologen gaf. Doordat ik in die tijd vrijwel alle ochtenddiensten voor mijn rekening nam, kwamen we elkaar geregeld tegen. Arjan vanuit zijn bijkeuken in Stiphout, met de wasmachine als stille getuige op de achtergrond, en ik vanuit het nog zo goed als lege kantoor in Hilversum. Een kwartier lang namen we dan de verwachting door.

Sneeuw in de tuin in Stiphout, op 11 januari 2025 - Arjan Ehlert

Bijna altijd iets extra’s

Bijna altijd had Arjan iets extra’s, uit een ander deel van Europa. Waar iets bijzonders aan de hand was. Of wees hij op een bijzondere ontwikkeling, in de periode die zou volgen. Altijd had hij zijn zaakjes tijdens de briefings goed voor elkaar. Hij was voorbereid, op bijna iedere vraag. Immer ook vrolijk en geconcentreerd, zelfs als hij een zware dienst achter de rug had.

Toch kwam er na twee jaar een einde aan zijn dienstverband bij DTN. Het onregelmatige werk bleek te zwaar en niet goed te combineren met het jonge gezin thuis. Hij ging terug naar Rijkswaterstaat en begon vol goede moed in Utrecht aan een nieuw avontuur.

Het duurde te kort

Lang duurde die baan niet. Arjan werd ziek en groot was de ontzetting toen bij hem kanker in een vergevorderd stadium werd vastgesteld. Een zwaar behandeltraject volgde, dat hij met een bewonderenswaardige moed onderging. Een ommekeer bracht dit echter niet.

Ook al werkte Arjan niet meer bij DTN, in de korte tijd dat hij wel onderdeel van de weerkamer was geweest, had hij zoveel indruk gemaakt dat de contacten met oud-collega’s beven. Iedere keer vertelde hij geduldig hoe het er met hem voorstond. Deelde hij de dromen, die hij op korte termijn nog graag zou zien uitkomen. Hij heeft er nog heel wat gehaald.

Alles behalve gekraakt

Afgelopen zomer zat Arjan bij ons in de tuin. Getekend door zijn ziekte, maar alles behalve gekraakt. We hadden een vrolijk gesprek, waarin geen onderwerpt te gek was. Zo’n gesprek waar je kracht van krijgt, ondanks dat je weet hoe het er bij iemand voorstaat.

Nog een keer genieten in de Alpen, een foto van 12 december 2024 - Arjan Ehlert

Hij vertelde hoe hij genoot van het rijden in de nieuwe auto, die hij speciaal voor zichzelf had gekocht. En waarin hij ook naar Velp was gekomen. Over hoe hij zijn gezin tijdens het ziekteproces probeerde te ontzien, door af en toe ook ergens anders te slapen. Over de vakantie die hij in de Alpen had geboekt. Om nog een keer van de bergen te kunnen genieten. Het lukte allemaal. De afgelopen winter was hij er zelfs nog een tweede keer.

Hij bleef plannen maken

Hij wist dat hij niet meer beter zou worden, maar bleef plannen maken, tot op het allerlaatste moment aan toe. En ja, dat weer was toch een ding. Hij was er trots op dat hij het in zijn leven tot professionele weerman had geschopt. Dat namen ze hem niet meer af. En op het laatst postte hij weer op Weerwoord.be, het weerforum voor weerliefhebbers. En vertelde de forumleden dat hij ziek was en hoe hij in die laatste fase daarmee omging. Dit maakte indruk.

En nu is het ondenkbare dan toch gebeurd. Arjan is er niet meer. We zullen hem missen, zijn doorzettingsvermogen, zijn moed en zijn levenslust. De gedreven, maar ook sociale jongen, die hij altijd bleef. Die stille kracht in de weerkamer, die de weersverwachting maakte tot wat hij is. Een product van sterk gemotiveerde mensen, waar je meestal maar weinig van hoort.