Vroeg uit de veren om van de sneeuw te genieten
Reinout van den BornHet sneeuwde vanochtend een tijdje. Veel mensen waren vroeg op om toch nog even van het witte goud te kunnen genieten. In de omgeving van Arnhem en Velp viel een laagje van 4 tot 5 centimeter. Hier kwamen zelfs enkele sleetjes uit de kast.
Het is vanwege mijn voorliefde voor sneeuw dat ik ooit in het weer ben terechtgekomen. Als klein kind al vond ik het fantastisch. Als het weer winter was, kon ik niet wachten tot de eerste vlokken uit de lucht vielen. Waren er winterse buien, dan zat ik in spanning of ze ook Garderen zouden halen. Werd er sneeuw aangekondigd, dan moest die ook echt komen. Anders zat ik met een grote teleurstelling die even tijd nodig had om verwerkt te worden.
Hoofd vol met sneeuwsituaties
Mijn hoofd zit vol met mooie sneeuwsituaties, waarvan ik ooit intens genoten heb. Zoals die van begin november 1980, toen in Midden-Nederland ineens 15 centimeter sneeuw viel. Of 2 januari 1979, tijdens de passage van een polar low. De sneeuwstormen van eind 1978 en februari 1979, de felle koufronten in de winter van 1985 en de vele sneeuwsituaties van december 2010. En dan natuurlijk niet te vergeten sneeuwstorm Darcy, vanaf 6 februari 2021.
Al die keren was ik moe van het genieten, als het allemaal weer achter de rug was. Ik herinner me nog hoe we met de drumband van de Garderense muziekvereniging TOG (inmiddels opgeheven) aan het drumbandfestival in Uddel meededen. Het was een dag met winterse buien. Vurig hoopte ik dat zo’n sneeuwbui ook onze kant op zou komen.
Een echte voltreffer
Aan het einde van de middag gebeurde het. In Uddel was het een voltreffer. Het sneeuwde echt hard en er viel minimaal 5 centimeter. Een sneeuwlaag die ook nog eens bleef liggen. Terug naar Garderen (5 kilometer verderop) groeide de teleurstelling. De bui had ons dorp nagenoeg gemist. Er was geen sneeuw om doorheen te banjeren. Dat was een grote tegenvaller.
Veel vaker was het omgekeerd. Ik herinner me nog die keren dat we vanuit Ermelo (waar ik naar de middelbare school ging) naar Garderen terugfietsten. In Ermelo had het dan wel gesneeuwd, maar lag niet meer dan een beschaafd laagje. Garderen lag tientallen meters hoger. Niet zelden werd de sneeuwlaag op weg naar huis dikker en dikker. Soms was dat het verschil tussen 5 en 15 centimeter. Het was best lastig fietsen door zo’n dikke sneeuwlaag.
Die twinkeling verdwijnt niet
Vroeger dacht ik dat die twinkeling in mijn buik, als er weer eens sneeuw op komst was, op tijd van duur wel zou verdwijnen. Maar dat is niet zo. Hij is er nog steeds. Anders kan ik ook niet verklaren waarom ik vanochtend al om 6 uur uit bed ging om naar buiten te gaan.
Ja, het sneeuwt, zie ik als ik om 5.30 uur wakker word en na een sanitaire stop even door het raam naar buiten kijk. Het wordt al een beetje wit. Nog even kruip ik weer in bed, maar om 6 uur moet ik er toch uit. Om snel naar buiten te gaan. Het kan immers maar kort vandaag.
Het is een heerlijk gevoel
Eenmaal buiten de deur is het een heerlijk gevoel, de droge sneeuw tegen de wangen. Er hangt een mist van sneeuw over het land. Het blijft goed liggen, ook op de weg. Dankzij het feit dat we al een paar koude nachten hebben gehad en de bodem wat verder is afgekoeld.
Ik loop door de straten van Velp richting de Rozendaalselaan, de weg die Velp en Rozendaal met elkaar verbindt. Het is natuurlijk nog pikkedonker. Toch zijn er al meer mensen onderweg. Mensen die blijkbaar op hetzelfde idee zijn gekomen als ik.
Soms waait er wat sneeuw van de daken
Terwijl het sneeuwt waait er een straffe zuidoostelijke wind. De temperatuur ligt net iets onder het vriespunt, het dauwpunt is nog wat lager. De sneeuw is hartstikke droog. Af en toe zie ik in de straatlantaarns ook sneeuw van sommige daken af waaien. Dat maakt het winterse plaatje compleet. We hebben hier met echte sneeuw te maken, niet met drab.
Volgens de modelberekeningen zal het in Velp en omgeving ongeveer drie uur lang sneeuwen. Ik heb al uitgevogeld dat de periode tussen 6 en 8 uur het beste tijdvak zal zijn voor een sneeuwwandeling. En ik word niet teleurgesteld. Het wordt steeds mooier.
Het winterplaatje wordt completer
Richting Rozendaal wordt het winterplaatje compleet. De bomen zijn mooi besneeuwd, de weg is wit, her en daar staat nog kerstverlichting in de tuinen en het sneeuwt goed door. Er komt steeds meer bij. Bij de kasteelvijvers loop ik even richting het bos. Hier hetzelfde beeld. Hoewel het erg donker is, kan ik toch volop van het winterplaatje genieten.
Via Rozendaal, over de heuvel heen en door de nieuwe wijk, kom ik weer aan de randen van Velp uit. Een stukje verderop zie ik de A12 liggen. Ondanks de sneeuw rijden er auto’s overheen. Langs een stukje bos dat hier nog is, loop ik Velp weer in, terug naar de Arnhemsestraatweg, die – zoals de naam al doet vermoeden – van Velp naar Arnhem gaat.
De oude eik oogt fraai in de sneeuw
Hier bevindt zich het park Daalhuizen, waarin enkele monumentale bomen staan. De meer dan 230 jaar oude eik oogt fraai in de sneeuw. Ik maak foto’s en loop door, langs de Daalhuizerweg en opnieuw in de richting van Rozendaal. Dit is een grotere weg met aan weerszijden fietspaden. Na weer even onderweg te zijn gewest, kom ik op een deel uit waar de fietspaden zijn geschoven. Er ligt een mooie sneeuwrand naast. De weg is nog wit, die moet nog gebeuren.
Terug in Rozendaal kom ik een strooier tegen. Hij heeft de schuif er niet voor. Langs de Rozendaalsebeek loop ik door het beekdal terug naar Velp. Het begint een heel klein beetje licht te worden. Het bos aan de rand van het beekdal ziet er sprookjesachtig uit.
Veel mensen vroeg uit de veren
Opvallend is het aantal mensen dat de moeite heeft genomen om vroeg uit bed te gaan en zo nog even van de sneeuw genieten. Ze bewegen zich vaak snel voort. Ik kom een paar sleetjes tegen. Het is heerlijk lopen door het sneeuwlaagje dat toch redelijk is aangegroeid. Het is meer dan de verwachte 3 centimeter. Ik kan dan ook niet anders dan tevreden zijn.
Bijna terug bij huis, blijkt de Arnhemsestraatweg door een sneeuwschuiver te zijn bezocht. De ploeg ervoor is het mooiste werk dat er is voor de sneeuwruimers, die ook vroeg op pad zijn gegaan. Ondanks dat de sneeuw alweer bijna voorbij is, hebben ze de weg toch schoongemaakt. Het vroege zondagochtendverkeer maakt er dankbaar gebruik van.
Er is 4,5 centimeter gevallen
Terwijl de sneeuwval lijkt te stoppen, doe ik een meting op het dak van mijn auto. Er blijkt 4,5 centimeter te zijn gevallen. Gauw maak ik in onze tuin nog een paar foto’s. Als ik voor de laatste keer heb afgedrukt, gaat de sneeuw in een keer in regen over. Dat gebeurt om 8.37 uur. Het heeft in totaal iets meer dan 3,5 uur gesneeuwd. Ik heb er intens van genoten.
Mis ook deze verhalen niet:
Definitieve winterverwachting 2025: vroege start, volgt er meer?
Zijn er nog geitenpaadjes die de winter de komende tijd kan nemen?
Volg ons ook op facebook en X!
Jouw foto op Weerverteller.nl?
Stuur je foto naar foto@weerverteller.nl, of via X met de vermelding van @weerverteller
