Winterspanning dit weekend naar een apotheose

Foto boven: Winter - Cynthia van Leusden

De strijd om de winter houdt nog steeds aan. Het gedrag van een lagedrukgebied, dat het noordwesten van Europa het komende weekend nadert, is waarschijnlijk cruciaal. Een relatief koud vervolg zit er in alle gevallen wel in, maar de evolutie op de kaarten van het Amerikaanse GFS-model biedt de grootste kansen op winterweer.

Advertentie

Het is fijn om te zien dat we na de virtuele kou en bijbehorende weerkaarten van de afgelopen dagen nu eindelijk ook in werkelijkheid met de in weerland zo intens ‘voorbeleefde’ koudere periode te maken krijgen. Dat maakt het volgen van de ontwikkelingen makkelijker.

De koude lucht komt er eindelijk aan

Na de voor wat het weer betreft op de meeste plaatsen aanvaardbaar verlopen jaarwisseling, dringt de lang verwachte koudere lucht laat vanmiddag en vanavond het land binnen. Eraan vooraf gaat een regenzone, die tussen 10 en 15 millimeter regen kan achterlaten. Het koufront zit in het midden, daarachter stroomt de koude lucht over het land uit.

Superkoud is de aangevoerde lucht nog niet. Op een hoogte van 1500 meter daalt de temperatuur uiteindelijk tot tussen min 5 en min 7 graden, op 5 kilometer hoogte komt het kwik even op min 33 graden uit. Het is genoeg voor een paar winterse buien, die morgen vanaf de Noordzee het land binnenkomen, maar een lange stoet lijkt het niet te worden. Op grondniveau kan het ook morgen 6 of 7 graden worden, door de aanvoer vanaf zee.

Hoofdpijndossier

Hoofdpijndossier de komende dagen is het lagedrukgebied, dat nu nog ten zuidwesten van de Azoren ligt, en geleidelijk naar Noordwest-Europa trekt. Veel, ook in de periode daarna, zal afhangen van de exacte koers en uiteindelijke sterkte van dit systeem.

Nog altijd zijn er meerdere benaderingen. Hoewel de diverse modelberekeningen de afgelopen 24 uur dichterbij elkaar zijn gekomen, is de dobbelsteen nog steeds niet geworpen. In de Amerikaanse visie, die tot nu steeds voor een zuidelijke koers van het lagedrukgebied koos, groeit de kans dat het systeem ten noorden van Nederland terechtkomt. Met de bijbehorende zuidwestenwinden en (flinke) verzachting in de temperaturen. Intussen heeft het Europese model nog geen duimbreed van zijn noordelijke depressiebaan losgelaten.

Opnieuw twee richtingen

Belangrijker voor het vervolg is wat er daarna met het systeem gebeurt. Hier zie je echt twee kampen. Daar waar het Europese model de depressie niet alleen sterker laat uitdiepen dan het Amerikaanse model, komt het systeem in de Europese ogen ook veel noordelijker uit. Het trekt langs de Noorse kust naar het noorden. Het Amerikaanse model komt met een minder actief systeem, dat ook nog eens in onze omgeving blijft en min of meer oplost.

Dit is belangrijk, omdat het gedrag van het hoog bij Groenland erdoor wordt beïnvloed. In de Europese benadering houdt het naar het noorden trekken van het lagedrukgebied bij ons het hoog bij Groenland op zijn plek. Een lagedrukgebied op de Oceaan krijgt zo de kans om hogedrukgebieden boven Zuid-Europa een zwieper naar het noorden te geven. Dat is voor echt winterweer in onze omgeving meestal geen goed nieuws.

Hogedrukgebied naar Scandinavië?

Door Amerikaanse ogen gezien, verloopt de ontwikkeling significant anders. Doordat het lagedrukgebied in onze omgeving minder sterk is, maar wel min of meer in de buurt blijft, ontstaat verder naar het noorden juist ruimte voor het hogedrukgebied bij Groenland om naar het oosten te trekken, richting Zuid-Scandinavië; het ‘verboden gebied’. Een dergelijke ontwikkeling zou voor de winter bij ons wel heel goed nieuws zijn.

Het is al lang geleden dat we in het koudste deel van de winter in Nederland een langere periode met oostelijke tot noordoostelijke wind meemaakten, met daarbij ook nog eens koude lucht in de brongebieden. Veel seinen staan op dit moment op groen. En dat is verrassend genoeg, gezien de grote kracht van de poolwervel tot nu toe. Een poolwervel die er tot nu toe echter niet in slaagt om het weer onder zich naar zijn hand te zetten. Ook de komende weken niet. En dat biedt kansen voor de winter, ook al is dat op een heel onorthodoxe manier.

Hopelijk ziet het GFS het vervolg het scherpst

Voor de vele winterliefhebbers in Nederland is het te hopen dat het Amerikaanse model de ontwikkelingen op de wat langere termijn het best in het vizier heeft. Lang hoeven we op de uitkomst niet te wachten. Tijdens het weekend zal waarschijnlijk al heel veel duidelijk worden.