En toen wankelden de prille aspiraties van de winter alweer

Foto boven: Winter - Cynthia van Leusden

Veel was er niet voor nodig om de prille aspiraties van de winter op de langere termijn aan het wankelen te brengen. De avondruns van de weermodellen waren een pak zachter. Maar inmiddels lijken ze ook daar weer wat op terug te zijn gekomen. De ochtendruns waren weer een stuk kouder.

Advertentie

Zoals altijd is het voor de mensen die koud winterweer een warm hart toedragen een achtbaan. Winterse weerkaarten bestaan nog wel, vooral op de lange termijn, maar het aantal keren dat ze echt zo uitkomen als je ze eerst zag, is op de vingers van één hand te tellen.

Luchtkastelen

Blij wil je dan ook niet zijn, als de kaarten – ver vooruit – je weer eens iets moois voorspiegelen. Want het is al zo vaak niet meer dan een fata morgana gebleken. Een luchtkasteel. Ver weg, maar zoals altijd onbereikbaar. Erg frustrerend allemaal.

Zo voelde dat gisteravond ook weer. Daar waar de ochtendberekeningen nog min of meer eensgezind in de richting van in elk geval een koudere periode wezen, waren die signalen in de avondberekeningen ineens zo goed als weg.

Ineens 10 graden warmer

Het Europese model maakte het wat dit betreft nog het bontst. Voor sommige dagen in de tweede week waren de temperatuurverwachtingen – niet alleen in de hoofdberekening, maar ook in het gemiddelde van de andee berekeningen in de pluim – bijna 10 graden hoger dan in de ochtendrun. Dergelijke veranderingen kom je toch maar zelden tegen.

Ineens waren het niet meer de koude berekeningen die de boventoon voerden, maar de warme. En van warm mocht je daarbij gerust spreken. Voor het zuidoosten zaten er lijntjes tussen die op temperaturen tussen 15 en 20 graden kwamen. Als die uitkomen, gaan we in de januarimaand iets ongekends meemaken. Maar dat dan wel in een heel andere wereld.

Depressies op de Oceaan

De crux zit hem in de activiteit van depressies op de Oceaan, voor de periode vanaf een week van nu en verder. Afhankelijk van hoever de koudepoel zich – gesteund door het hogedrukgebied bij Groenland en IJsland – naar het zuiden weet uit te breiden, kiezen die lagedrukgebieden een koers. Ze worden daarbij aangewakkerd door het enorme temperatuurverschil dat zich aan weerszijden van de overgangszone lijkt op te bouwen.

Heerst aan de noordzijde van die overgangszone straks de winter, aan de zuidzijde komt inderdaad erg warme lucht omhoog, waarin het onder de juiste omstandigheden in gebieden verder naar het zuiden zomaar 15 en 20 graden zou kunnen worden.

De koers is van eminent belang

Zo’n groot verschil staat garant voor de vorming van actieve depressies. En die lijken er dan ook te komen. Voor het weer bij ons is van belang welke koers deze lagedrukgebieden volgen. Hoe zuidelijker ze uitkomen, hoe groter de kans op koud weer hier.

Inmiddels zijn we 12 uur verder. En is het allemaal weer een stuk spannender geworden. Het Amerikaanse model heeft de koude lijn weer opgepakt, het Europese en Duitse model laten een gemengd beeld zien. Met tussen 5 en 7 januari een tijdelijke verzachting, als een actief lagedrukgebied onze omgeving passeert, en dan rond 12 januari (in de Europese berekening) mogelijk weer. Daartussen zit mogelijk dan wel een interessante sneeuwsituatie.

Bij de pluimen zien we dat het Amerikaanse model weer zo goed als op het oude spoor terug is. De pluim van het Europese model laat nog steeds een grote onzekerheid zien, waarbij de verzachting van 5 januari en de dagen daarna duidelijk terug te vinden is. Ook zien we een verschil tussen Noord- en Zuid-Nederland.

Het klappert nog wel even

Het zal nog wel even ‘klapperen’ blijven voordat duidelijk is waar die wintergrens zich precies gaat ‘ingraven’. Zoals we in de 30-daagse verwachting van afgelopen vrijdag al schreven, is dit waarschijnlijk de periode waarin de winter van 2025 wordt gemaakt of gekraakt. En dat kan niet anders dan met de nodige spanning gepaard gaan.