Het Wrakduikteam Zeester uit Lauwersoog en de Stichting Onderzoek Maritieme Vermisten deden op vrijdag 30 augustus van dit jaar in de zee bij het Duitse eiland Helgoland een bijzondere vondst. Na bijna 57 jaar vermist te zijn geweest, vonden ze het wrak van de Urker kotter UK-154 terug. Het vissersschip verging tijdens een zware storm in de nacht van 17 op 18 oktober 1967, vandaag precies 57 jaar geleden. De vijfkoppige bemanning kwam daarbij om.
In de dagen na de storm werd op uitgebreide schaal naar de kotter gezocht, maar werd het schip niet gevonden. Van twee van de bemanningsleden spoelden de lichamen later aan, de rest is werd nog steeds vermist. Doordat de vermissing bij de nabestaanden bleef knagen, werd dit jaar besloten om opnieuw een onderzoek te doen. Hierbij werd de hulp van de Stichting Onderzoek Maritieme Vermisten ingeroepen. En met succes, zo is inmiddels gebleken.
De puzzel was gelegd
De stichting specialiseert zich erin om, door alle mogelijke puzzelstukjes samen te voegen, onderzoeken vlot te trekken. Soms is wel bekend dat ergens een wrak ligt, maar weet niemand meer of het daarbij ook om een schip gaat dat vermist is.
Zo wist een bergingsbedrijf op Terschelling dat bij Helgoland een onbekend wrak lag. Onderzoek van historische bronnen richtte het vizier meer en meer op dit wrak. Uiteindelijk kwam het zo nadrukkelijk in beeld dat werd besloten om ernaar te duiken. Daarvoor werd de hulp ingeroepen van het Wrakduikteam Zeester uit Lauwersoog. Met succes. Op 30 augustus van dit jaar bleek het wrak op de zeebodem bij Helgoland inderdaad dat van kotter UK-154 te zijn.
Daarmee gaf de storm van 17 oktober één van zijn laatste geheimen prijs. De nabestaanden van de opvarenden zijn opgelucht dat ze nu eindelijk weten wat er die fatale nacht met hun familieleden is gebeurd. Doordat het wrak al zo lang op de bodem ligt, zal het niet worden gelicht. Het wrak is in een dusdanige staat dat het daarbij uit elkaar zou vallen. Het blijft dus op de zeebodem bij Helgoland liggen en wordt nu als een zeemansgraf gezien.
Het weer verslechterde
Het schip was op dinsdagavond 17 oktober 1967 naar het Duitse deel van de Noordzee vertrokken om daar te vissen. Al vrij snel kwam de kapitein op de lijn om te melden dat het weer verslechterde en dat er die nacht niet meer gevist zou kunnen worden. Daarna is van het schip nooit meer iets vernomen. Tot 30 augustus van dit jaar dus.
Er raasde die dag een zware storm over Nederland. Veroorzaker van de storm was een lagedrukgebied dat een dag eerder boven het midden van Oceaan was ontstaan. In sneltreinvaart trok het daarna via Noordwest-Frankrijk, het Kanaal en de Nederlandse kust naar de Noordzee. Eigenlijk had het daarbij alle kenmerken van een Kanaalrat.
Vliegende storm
In Nederland was het een bewolkte dag en passeerden de fronten van het systeem met regen. Tussendoor zaten we even in de warme sector en liepen de temperaturen tot 18 of 19 graden op. Aan zee kwam een vliegende storm te staan, in het binnenland nam de wind ook af en toe tot windkracht 7 of 8 toe. Daarbij kwamen in De Bilt windvlagen tot 96 kilometer per uur voor, op andere plekken in het binnenland werden stoten tot 122 kilometer per uur gemeten. Oostende kwam zelfs tot een windvlaag met een snelheid van 147 kilometer per uur.
Uiteindelijk was het IJmuiden dat tot een uurgemiddelde van windkracht 10 kwam (zware storm), met windvlagen tot 144 kilometer per uur. Onder andere de drukbezochte Zuidlaardermarkt werd in de avond door de storm getroffen. Elf auto’s kwamen daarbij onder omgewaaide bomen of uit de bomen gewaaide takken terecht en raakten beschadigd. In Appingedam waaide een grote brugkraan om en van een schuur in Ulrum stortte de achtergevel in.
Verder lezen:
Er is op 24 augustus toch een windhoos over Meppel getrokken
30-daagse: als het nu winter was, zouden we echt beter kijken
Volg ons ook op facebook en X!
Jouw foto op Weerverteller.nl?
Stuur je foto naar foto@weerverteller.nl, of via X met de vermelding van @weerverteller
